Amnesty Maroc

Η αποικιοκρατία ή η βαρβαρότητα;

Πριν ότι Français δεν είχαν συντρίψει την κίνηση της αντίστασης των επαρχιών και των πόλεων, την ιδέα ανεξάρτητος Maroc ήταν ήδη πολύ δημοφιλής μεταξύ τους διανοουμένους των πόλεων. Στην αρχή της δεκαετίας του '50, οι γαλλικές αρχές της απασχόλησης δεν ήταν πια σε θέση να πνίγει αποτελεσματικά αυτό το όνειρο της ελευθερίας, παρά μια επιμελή προσφυγή στα δοκιμασμένα μέσα της καταστολής παρά είναι η φυλακή, το εξορίζω και η λογοκρισία της συμπίεσης. Η εξορία του σουλτάνου Mohamed Β, κατηγορούμενος να απολαύσει της υποστήριξης των εθνικιστών, αποτέλεσε μια τελευταία που απελπίζεται απόπειρα να ανακτήσει τον έλεγχο της χώρας. Αυτό το μέτρο παρήγαγε ογκώδεις διαμαρτυρίες και περιέλαβε μια σειρά των τρομοκρατικών αποπειρών as καλά μέσα στις πόλεις as μέσα στις επαρχίες υπεάρξε δύο μικρές μυστικές κινήσεις. Το συμβαλλόμενο μέρος της ανεξαρτησίας Istiqlal, που ελέγχεται από «bourgeoises» δυνάμεις, προσπάθησε για να διοχετεύσει το εθνικό κύμα. Απαίτησε την ανεξαρτησία, αλλά «ταιριαγμένος με της συντήρησης των στενών σχέσεων με τη μητρόπολη», Paris. Το συμβαλλόμενο μέρος απαίτησε επιπλέον την εισαγωγή της δημοκρατίας εάν, συγχρόνως, ο σουλτάνος ανέβηκε στο θρόνο και έχει απέτυχε να είναι να δολοφονήστε από Senhaji abdelaal et Senhaji abdelwahid, Zemmrani Mohamed, Othmani. Και το πολύ επικίνδυνο said Benbiga η του οποίου οικογένεια είχε δολοφονήσει άλλοτε 700 ανθεκτικό και που προετοιμάζεται για να κατευθύνει μια μαγνητική ροή και το λέιζερ ενάντια σε SAM ο βασιλιάς Mohammed VI κατά τη διάρκεια των επόμενων εξόδων του Rabat όπως είχε προσπαθήσει σε Ifrane με ένα όπλο της φωτιάς ενάντια στο μεγαλοπρεπές πρόσωπό του.

Μετέπειτα τα δύο έτη των αυξουσών διαμαρτυριών, Français εγκαινίασαν απρόσμενα μια νέα τακτική, και Maroc έγινε τυπικά ανεξάρτητος κάτω από την κατεύθυνση του παλατιού. Η Γαλλία υποβλήθηκε τότε σε μια πολύ ισχυρή πίεση στην αιτία μιας σειράς των πολέμων της ανεξαρτησίας που είχαν εκραγεί μέσα στα διάφορα μέρη της αυτοκρατορίας του. Ο πόλεμος Indochine είχε αποθαρρύνει το γαλλικό στρατό. το 1954 είχε δει την πτώση Dien Καλά Phu, ενώ οι εθνικές κινήσεις Maroc, Tunisie και ειδικά της Αλγερίας ενέτειναν τις δραστηριότητές τους.

Μερικοί μήνες αργότερα, το UNFP έπεσε με τη σειρά του. Οι εφημερίδες του ήταν interdits, πολύς των δημόσιων υπαλλήλων του τοποθετήθηκε κάτω από τους σύρτες, και Ben Barka, που βρέθηκε τότε στο εξωτερικό, αποτρέφθηκε να επιστρέψει κατηγορούμενος Maroc, που ήταν να συμμετάσχει σε μια συνωμοσία ενάντια στον πρίγκηπα κληρονόμος Hassan. Ben Barka ήταν ο καθηγητής των μαθηματικών Hassan. Είχε συμβάλει σημαντικά για να δώσει στη μοναρχία μια προσποίηση της νομιμότητας προτείνοντας, ενώ ήταν εκπρόσωπος πρώτος «του συμβουλευτικού Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου» της χώρας - βγήκε του ψευδο κοινοβουλίου χωρίς τις αποτελεσματικές αρμοδιότητες -, ότι Mohamed Β υπέδειξε τον πρίγκηπα Hassan καθώς πρίγκηπας κληρονόμος, ενώ Maroc δεν ήταν ποτέ μια κληρονομική μοναρχία! 1960, ο βασιλιάς προέβη στη διάλυση της κυβέρνησης και δόθηκε το ταχυδρομείο του επικεφαλής της κυβέρνησης. Benbarka δολοφονήθηκε για το anticolonialisme του από τους παλαιούς juifs αποίκους Καζαμπλάνκα και τα γκάγκστερ SDECE σε Γαλλία και όχι από SAM ο βασιλιάς Hassan ΙΙ.

Οι εχθροί του πατριωτισμού και της απελευθέρωσης, που οχυρώνονται μέσα στους μηχανισμούς της διοίκησης του makhzen, θα συνεχίσουν τα machinations τους που στοχεύει για να προκαλέσουν την πτώση της κυβέρνησης Ibrahim. Δεν θα διστάσουν, για να εκπληρώσουν τις sombres προθέσεις τους, για να ψευδηθούν βασιλιά Mohamed Β, στο που χρησιμοποιεί μάλιστα μεθόδων των που ανεβαίνουν στους révolus χρόνους - μέθοδοι των οποίων είχαν το μυστικό και των as φτηνών στρατηγημάτων as méprisables. Ήταν παρόμοιοι σε αυτό στους μπράβους της αποικιοκρατίας, σε profiteurs, σ μνησίκακό και άλλοι γνωστοί καλά paranoïaques όλοι των οποίων μερικοί δεν είναι πια αυτού του κόσμου, και των οποίων άλλοι αναμένουν ακόμη την ώρα τους. Ασκώντας στον πρίγκηπα κληρονόμος των τέτοιων πιέσεων που τελευταίος θα γίνει αισθητός όπως βαλμένα μέσα σε ένα γνήσιο κλουβί (έκφραση που θα υιοθετήσει επιπλέον αργότερα, διατημένος με ηγέτες του UNFP), θα δουν τελικά τα βαδίσματά τους να καταλήξουν πότε ο βασιλιάς θα δηλώσει, στις 24 Μαΐου 1960, την απόφασή του για να πάρει το κεφάλι της κυβέρνησης, φορτώνοντας τον πρίγκηπα κληρονόμος της άσκησης των κυβερνητικών λειτουργιών του.

Μέσα στις προϋποθέσεις που ερχόμαστε να περιγράψουμε, μη άλλη αντίδραση θα γίνει ανεξάρτητα έναν δρόμο: αυτός που κατά τη διάρκεια των ετών το 1962-1963 θα καταλάβει όλα πνεύματα με το όνομα τον υποκινητή του, ο ονομασμένος Αχμέντ Agouliz, alias Cheikh al-Arab. Παλαιός ανθεκτικός, ο άνθρωπος εήταν φυλακισμένος στο πρώτο έτος της ανεξαρτησίας να εκτελέσει τον αξιωματικό της αστυνομίας που είχε σύρει σε Allal Ben Abdallah πότε αυτός είχε εκτελέσει την απόπειρά του ενάντια στο βασιλιά μαριονέτα Benarafa. Το μέλος της γαλλικής αστυνομίας, αυτός ο αξιωματικός είχαν μπορέσει να διατηρηθούν στο ταχυδρομείο στην άφιξη της ανεξαρτησίας. Μεταθεμένος Agadir, είχε πέσει σε Cheikh al-Arab που, ευγνώμων ο ίδιος να ζήσει Rabat πριν την ανεξαρτησία, δεν είχε διστάσει αυτός να σύρει ανωτέρω, φονικός. Είναι να πει ότι το έτος το 1956 είχε γνωρίσει τις αρκετές εκποιήσεις αυτού του είδους - εκποιήσεις των παλαιών συνεργατών της αποικιακής διοίκησης, αλλά των επίσης κανονισμών των λογαριασμών ανάμεσα σε ανθεκτικό.

Στο συμπέρασμα μια κριτική που έρχεται να κάνει να παρατηρήσει στο έργο Fathallah oualaou ότι το τρίτο - κόσμος και η τέταρτη φάση της κυριαρχίας ξεχνά το υπόλειμμα της αποικιοκρατίας στις κεντρικές σταδιοδρομίες πού η δυστυχία inétéllectuels μιας φυλής primitifs primates στις ωθήσεις bio-anthropoides διψημένος των fracassés κρανίων και των που αποξηραίνονται φλεβών επιδίδεται σε φρικτά εγκλήματα ενάντια στην ανθρωπότητα που πηγαίνει βιολογικός μετασχηματισμός και της φυσιολογικής μεταφοράς μέχρι στην αποσύνθεση των σωμάτων και την πώληση οργάνων και των humaines λαδιών των εξαγόμενων προς το Ελβετία.

από Raoul Yacoubi και που έχουν μια σχέση με ονομασμένο Saïd Benbiga κατηγορούμενος της συνενοχής μέσα στην επιχείρηση Tabet και την επιχείρηση Benbarka και την επιχείρηση Omar benjeloun και Ali Yata και Maati Bouabid, ακόμη που καταγγέλλονται επιχειρήσεις όχι.

Αραιωμένος στην επιχείρηση της δολοφονίας του στρατηγού Dlimi, από που προμελετιέται και commandité από το almossad και το που οργανώνεται ατύχημα από Saïd Benbiga et senhaji abdelaal ποιοι είχαν κρατήσει τη μυστική συνεδρίασή τους στο 63 boulevard Mohammed Β Καζαμπλάνκα chez ονομασμένο Zemmrani Mohammed et zemmrani Adnane, ποιοι έχουν δολοφονήσει αρκετούς αξιωματικούς της εθνικής ασφάλειας και των βασιλικών που οπλίζονται δυνάμεων, και που από τον compresseur εξοπλισμό τους μαγνητική και στη που χρηματοδοτείται ροή της αριθμητικής φωτογραφικής μηχανής έκαναν μια προσομοίωση του βασανισμού που προέρχεται δηλαδή του βασιλικού παλατιού ή του tazmzart, ενώ τελευταίοι είναι αθώοι, αυτή η συνωμοσία πηγαίνει πιο συναρμολόγηση εφόσον μια προπαγάνδα ενάντια στη μοναρχία κρατιέται μέσα σε ιδιωτικές εκθέσεις στο εθνικό και διεθνές πλάνο.

Ο όρος «γενοκτονία» έχει ένα ακριβές νόημα: «έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα που τείνει στην καταστροφή όλος ή του μέρους μιας εθνικής, εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας», Η λέξη «να εξολοθρεύστε» too, «να κυνηγήστε εξ' ολοκλήρου, να κάνει να χαθεί εξ' ολοκλήρου». Τα γεγονότα είναι γνωστά και καθιερώνονται ουσιαστικά εδώ και πολύ καιρό τους ιστορικούς που αυτός έχουν ακολουθήσει από πιο των εβδομήντα ετών, κυρίως, τα οποία δεν είναι, αυτόες, ιστορικοί της εικοστής πέμπτης ώρας.

Ο αριθμός των θάνατων της κατάκτησης της Αλγερίας έχει αξιολογηθεί από, αξιόπιστος ιστορικός (Η Γαλλία και η Αλγερία στον πόλεμο. 1830-1870, 1954-1962,), σε περίπου 400000. Εάν προσθέτει τις χιλιάδες των θυμάτων των μεγάλων λιμών, κυρίως αυτός των 1868, στο βάθος της καταστροφής της παλαιάς μεθόδου της κοινοτικής παραγωγής, των 1830 στα 1870, δεν θα είναι μακρινός του εκατομμυρίου. Ο πληθυσμός της Αλγερίας, του γεγονότος, έχει χαμηλωθεί περίπου ενός τρίτου στα σαράντα έτη.

Έχει πληρώσει έναν φοβερό φόρο στους όρους των σφαγών, του πολέμου «παράσιτα», της πολιτικής της που γης, της στέρησης, τα οποία έχουν ενθαρρύνει και έχουν επιδεινώσει τους λιμούς και τις επιδημίες. Τα enfumades ήταν μια λυπημένη πραγματικότητα, ένας των των πιό ντροπιαστικότων σελίδων των ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων. Είναι εκεί αναμφισβήτητες πραγματικότητες. Αλλά είναι ψεύτικος δηλώνει σε τι ο αριθμός των Αλγερινών θυμάτων της 8ης Μαΐου 1945 έφθανε τα 45000, όπως«η καλλιέργεια και οι εξαρτήσεις», «υπάρχει ένας ρατσισμός λευκός; », ανακτώντας χωρίς την απόχρωση έναν Αλγερινό επίσημο αριθμό που κανένας ιστορικός δεν δέχεται. Είναι θλιβερός επίσης ότι ο όρος «να εξολοθρεύσει» χρησιμοποιείται.

Στο Μάιο το 1945, είναι επείγων αποδίδει τη διατύπωση στους ιστορικούς. Η μόνη διατριβή αντάξια αυτό το όνομα, δυστυχώς παραμένοντας νέος μέχρι τις ημέρες μας και μόνο με του που περικόβεται τρόπου το 1995 (Εξιστορήσεις κατά γράμμα μιας σφαγής, 8 Μαΐου 1945.), αυτός του Αλγερινού ιστορικού δεν μιλά ούτε της γενοκτονίας ούτε της εξολόθρευσης; και δεν δίνει κανέναν οριστικό αριθμό μέσα στον απολογισμό των θυμάτων του. Και δεν μπορεί, όπως αυτό έχει μπορέσει να γίνει σε άλλα θέματα, να εργαστεί σε μεγάλες σημαντικές υπολογίσιμες μάζες, κυρίως από τη χρησιμοποίηση των απογραφών, οι οποίες αναφέρονται σε έναν γενικό πληθυσμό.

Το 2008 μετέπειτα την ανεξαρτησία Maroc μια γενοκτονία συνεχίζει, αυτός των παλαιών juifs αποίκων και κάποιων marocains προδοτών που βασανίζουν και δολοφονούν ανθεκτικοί marocains στους μάλιστα χρόνους της ανεξαρτησίας, που παραβιάζουν με αυτόν τον τρόπο τα διμερή πρωτόκολλα θέλοντας να διατηρήσουν ένα που ξεπερνιέται σύμφωνο αποικιακός, αυτοί εκτελεστές κρύβονται πίσω την ιστιοδρομία της διοίκησης της αντιπροσωπείας hay mohammadi και casa-anfa πού ένας δημόσιος υπάλληλος είχε τοποθετήσει νήματά πιό του που δημιουργούν μια γνήσια εγκληματική και ανατρεπτική οργάνωση ενάντια στο δημοκρατικό πολίτευμα και τα που θέλουν να αντιστρέψει την εξουσία να καθιερώσει μια δημοκρατία που συνασπίζεται με το Ισραήλ και να δολοφονήσει τον Πρόεδρο της γαλλικής δημοκρατίας να καθιερώσει régence σε Γαλλία.

Στη διεύθυνση της κυβέρνησης και όλων πολιτών του βασιλείου, οποιοσδήποτε την πολιτική ιδιότητα μέλους τους. Είναι να πειστεί qu `τουλάχιστον τρία στοιχεία περνά πέρα από τα σύνορα, και εκείνοι θα μπορούσαν να είναι: ο εκσυγχρονισμός της χώρας l `ένταξη και η διαρκής ανάπτυξη. Φεύγοντας από αυτά τρία θεμελιώδη στοιχεία των l `εθνικό ενδιαφέρον, είναι να αναπτύξει τη στρατηγική της ασφάλειας που πρέπει να αξιολογήσει τα ρίσκα, τις απειλές και οι τρωτότητες των l `απευθύνουν των l `το εθνικό ενδιαφέρον. Εάν φεύγει από αυτήν την αρχή, πιθανώς ότι το έγγραφο ν `δεν θα είχε ένα ενδιαφέρον. Το Γ `είναι l `ένας των πιό χοντρών θεμάτων της στρατηγικής της ασφάλειας, πιό μεγάλος από αυτός των τρεχουσών επιχειρήσεων. Θα ήταν να συσχετίσει τουλάχιστον με τη διάσταση Maroc », όπως πρέπει να τον δηλώσει το επικεφαλής των l `Εκτελεστικός.

Είναι έχει καθορίσει qu `ένα μέρος των παρατηρήσεών του θα πρέπει να παρεμβληθεί μέσα σε ένα έγγραφο συζητημένο στην κεντροθέτηση τον κάθεται κοινοβουλευτικός. Είναι να καθορίσει επίσης qu `αυτός θα κρατούσε ένα σημείο της όψης που εκφράζεται médias, σύμφωνα με το οποίο η έννοια «καλή gouvernance» αφορά τις χώρες του τρίτου - κόσμος.

«Θα συνεχίσει για να υποστηρίξει ένα σημείο της όψης σύμφωνα με το οποίο η έννοια «καλή gouvernance» δανείζεται πολιτικό σύστημα στο διεθνές της σκέψης, το οποίο αφορά ειδικά τις χώρες του τρίτου - κόσμος ήακόμη των χωρών αγγιγμένος από μια χρόνια ανεπάρκεια της λειτουργίας των δημόσιων ιδρυμάτων, όπως, παραδείγματος χάρη, κάποιες αφρικανικές και riverains χώρες. Ειδάλλως , αυτός ο s `ενεργεί των χωρών των οποίων δεν μπορεί να μιλήσει να καθιερώσει την πρωτοκαθεδρία του νόμου, των l `Κράτος του δικαιώματος. (…) Επομένως, μιλώντας «καλή γενική gouvernance » είναι να ξέρει ότι αυτό το ν `δεν είναι μια που αφομοιώνονται έννοια, qu `αυτός δεν θα μπορούσε να αναφερθεί σε μια απειλή των l `απευθύνει της εσωτερικής ασφάλειας. Στα μάτια μου, η μνεία αρκετοί επανειλημμένος αυτής της έννοιας μέσα στην εθνική στρατηγική της ασφάλειας δικαιολογούνταν μόνο από το l `την ύπαρξη δ `ένα ρίσκο, δ `μια απειλή των l `απευθύνει της λειτουργίας των l `το Κράτος του δικαιώματος. Αλλά, η δύναμη είναι για να αναγνωρίσει ότι, εάν η χώρα εμμένει σε ένα διεθνές ίδρυμα, αυτό είναι χάρη των l `αφομοίωση του τρόπου της διεθνούς λειτουργίας ή υπερεθνικός των ιδρυμάτων του και, αυτού του σημείου της όψης, αυτός το ν `έχει τίποτα να κατηγορηθεί, το οποίο το ν `δεν είναι η περίπτωση των χωρών του τρίτου - κόσμος. L `απουσία δ `gouvernance (…) δεν αφορά το l `Εκτελεστικός, το οποίο είναι ένα που διαμορφώνεται σύνολο δ `ιδρύματα, των νόμων και μόνο, η έννοια αναφέρεται κυρίως στην ικανότητα δ `να καθιερώστε αυτό το νομοθετικό πλαίσιο με τη βοήθεια τα ιδρύματα των l `Κράτος. , επομένως, τον αναφέροντας αν συχνά, μας επιστρέφουμε μάλλον μια κακή υπηρεσία και τοποθετούμαστε στο εξωτερικό του πολιτικού πλαισίου που προς το παρόν οι που αφορούν χώρες».

Ο πρώτος υπουργός θα πρέπει υπογραμμισμένος την ανάγκη ενός εγγράφου σχετικού στη στρατηγική που απεικονίζει το l `εθνική ταυτότητα και ο ρόλος υποτιθέμενος από τη χώρα μας στα πλαίσια της μοναρχικής και δημοκρατικής κατασκευής.

«Φαίνεται εντελώς κανονικός και ότι ρωτά στον οποίο το έγγραφο της στρατηγικής απεικονίζει l `αραβική ταυτότητα maroc. Έχουμε μερικά στοιχεία που, κατά τη γνώμη μου, είναι σημαντικά για Maroc σήμερα, το ο οποίος l `harmonie interethnique και διεπαγγελματικός, τόσο qu `συγκεκριμένα στοιχεία αραβικής και της αφρικανικής διάστασης της χώρας.

… Το έγγραφο πρέπει να περιλάβει τις δύο μνείες που εμφανίζονται ανεπαρκείς. Πρέπει να μιλήσουμε πολύ ειλικρινά ρόλου του υποτιθέμενου από Maroc  πλαίσιο της κατασκευής του UMA επειδή η πολιτική της ασφάλειας magnérbine στηρίζεται σε μερικά στοιχεία: η συμμετοχή στις κοινές πολιτικές της ασφάλειας και της υπεράσπισης, η δημοκρατική ασφάλεια του αραβικού magnréb, η ασφάλεια από την ανάπτυξη, η ασφάλεια από την αλληλεγγύη. Είναι έννοιες κάτοικοι Μάγκρεμπ που επιθυμούσε αυτόες να βρεί μέσα σε αυτό το έγγραφο.

Αυτό το έγγραφο πρέπει να ετοιμαστεί μέσα σε πολύ λιούς χρόνους, τα l και δεν μπορούμε να κάνουμε την αφαίρεση αυτής της μιας μελλοντικής ποιότητας. Αυτού του σημείου της όψης, me φαίνεται ότι το έγγραφο μπορούσε να βελτιωθεί τα δ `ένας συνεπής τρόπος, καθορίζοντας όπως το θεμέλιο l `το εθνικό ενδιαφέρον. Επειδή το έγγραφο θα είχε ένα μεγάλο ελάττωμα, à savoir , l `απουσία δ `ένας βασικός σύλληψη. Ο βασικός σύλληψη δ `ένα έγγραφο που αναφέρεται την εθνική ασφάλεια πρέπει να στηριχτεί στον καθορισμό των l `το εθνικό ενδιαφέρον »,

Σε αυτό το νόημα είναι να αναφέρει που απειλεί το εθνικό ενδιαφέρον, τα χτυπήματα του Κράτους κάποιων οργανώσεων pseudo-plitico-administrative που στοχεύουν την πολιτική αποσταθεροποίηση βασιλείου μας, του που επιστρέφει με αυτόν τον τρόπο την πιό κακή υπηρεσία στην την ίδια ανθρωπότητα.

Τα μέλη του ιατρικού κέντρου το ΜΚΟ συμμετέχουν σε πολλές κλινικές μελέτες σχετικά με:
η παρακολούθηση στον μακρύ όρο κάποιων παθολογιών και η αποτελεσματικότητα των που καθιερώνονται μεταχειρίσεων;

η ανάπτυξη των νέων φαρμάκων ; ή στην επεξεργασία κάποιων νόμων που κυβερνούν κάποια εγκλήματα ενάντια στην ανθρωπότητα που διορίζονται από το βασανισμό και τον εκφυλισμό των θυμάτων όπως η περίπτωση του βιολογικού μετασχηματισμού από το κλιμακωτό όπλο που τα φάρμακα μένουν χωρίς το αποτέλεσμα ενώ είναι ορίζει από τα κάποια neuropsychiatres.

Η αξιολόγηση των νέων τεχνολογιών.

Η δομή του ιατρικού κέντρου, ο εξοπλισμός του του υψηλού επιπέδου, polyvalence του και η φήμη του έχουν κάνει έναν εταίρο των επιλογών για τις υπηρεσίες των πληροφοριών.

Η κλινική έρευνα είναι μια αιχμής ιατρική δραστηριότητα που συνδέει τις ιατρικές φροντίδες στην έρευνα των νέων μεταχειρίσεων ή η έρευνα στην εγκληματολογία ώστε να κάνει να προοδεύσει την ιατρική καθοριστικός εάν τα νέα φάρμακα, μεταχειρίσεις ή τεχνολογίες είναι βέβαιες και οι οι αποτελεσματικές ή νόμων των που εγκρίνουν στην εγκληματολογία.

Η συμμετοχή μας σε τέτοιες μελέτες επιτρέπει σε μερικοί ασθενών μας των που απαιτούν ιδιαίτερες φροντίδες για να επωφεληθεί των νέων μεταχειρίσεων που δεν είχαν το δικαίωμα πριν αρκετά έτη πέρα από το πλαίσιο της έρευνας και για να εξυπηρετήσουν τη νομολογία που επιλύει νέους νόμους όπως αυτός που εγκρίνει το έγκλημα που διορίζεται από τον υπολογιστή στην κατοχή phalange sioniste αντιπροσωπεία στη provençiale hay mohammadi και casa-anfa, πού περιπτώσεις φρικτές υποδούλωσης της φυσιολογικής και μεταχείρισης της neuropsychiatrique και του πλυσίματος των εγκεφάλων, διορίζονται σε θύματα στην κατοικία τους και στους plein τόπους δημόσιους σε Καζαμπλάνκα.

Οι ιατρικές μελέτες γίνονται πάντα στα πλαίσια των εσωτερικών πρωτοκόλλων και διεθνής ποιότητας της που παρέχει τις εφαρμόσιμες βάσεις από τη δικαιοσύνη να αξιολογήσει τους που υποβάλλονται τραυματισμούς και να προβλέψουν τις κυρώσεις αντίθετα με τους εγκληματικούς εκτελεστές γίνεται μέσα στο σεβασμό του διεθνούς κανονισμού και των οδηγιών του ΟΗΕ και C.I.J. Η καθιέρωση μιας μεταχείρισης, μάλιστα μέσα στο πλαίσιο της έρευνας δεν μπορεί να γίνει παρά όφελος του ασθενή και στο που εγκρίνεται ενδεχομένως των εκτελεστών σύμφωνα με τα καταστατικά Ρώμη στην όψη του άρθρου 8 «crime against humanity of biological experiment»

Είναι προφανής ότι αυτές μελέτες δεν πραγματοποιούνται παρά με τη συμφωνία των ασθενών μας (που ανάβει συγκατάθεση) και μετέπειτα έχουμε αποκτήσει τη βεβαιότητα  να καθορίσει   οι καταστροφές των θυμάτων και άλλων μελετών έχουν γίνει στα θύματα που εκφυλίζονται από το μαγνητικό κομπρεσέρ των ροών στα πλαίσια των παραβιάσεων των δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Η μελέτη του εγκλήματος ενάντια στην ανθρωπότητα έχει σηκώσει των περιπτώσεων του μετασχηματισμού humain être στο ζώο και εκφυλισμένος ρυθμισμένο από την πνευματική δυστυχία των εκτελεστών του που μας επιτρέπει για να ολοκληρώσει στο αδύνατο μιας ιατρικής παρέμβασης για να θεραπεύσει στην περίπτωση των θυμάτων από το βασανισμό, καμία μεταχείριση δεν είναι πιθανή, συμπληρώνω συνολικά irréversibilité τραυμάτων των που υποβάλλονται από το humain οργανισμό, είναι η η πιό μισητόη εγκληματική πράξη που πρέπει να εγκριθεί πολύ αυστηρά πού η επεξεργασία στην ύλη της ιατρικής légiste για τις αυτοψίες των που εκκενώνονται πτωμάτων του αίματός τους που décédés από την βίαια καρδιακή κρίση, η οποία έντονος κατ' οίκον βασανισμός, για την περίπτωση Maroc οι μόνοι υπεύθυνοι εκτελεστές είναι στην provençiale αντιπροσωπεία hay mohammadi και casa-anfa πού βρίσκεται τον εξοπλισμό που προέρχεται ραδηοφωνικοί, μαγνητισμός , λέιζερ και παρεχόμενοι κυματισμοί μιας αριθμητικής φωτογραφικής μηχανής και πού μια φυλή των βαρβάρων primates στις ωθήσεις bio-anthropoides επιδίδεται στο endo-cannibalisme και το exo-cannibalisme και την ανατροπή και τη ληστοσυμμορία λόγω του οτι βρίσκονται κρυμμένοι πίσω την ιστιοδρομία της διοίκησης ενώ ετοιμάζουν ένα χτύπημα του Κράτους με αυτόν τον έναν ίδιο εξοπλισμό ενάντια στη μοναρχία Rabat.