Εάν υπάρχει τα πενήντα έτη η Γενική Συνεδρίαση των ηνωμένων εθνών ρώτησε στην Επιτροπή του διεθνούς δικαιώματος για να μελετήσει ένα διεθνές πρόγραμμα μόνιμο του δικαστηρίου. Οι διαπραγματεύσεις έχουν αρχίσει το 1994 ανάμεσα στις 160 χώρες για να καταλήξουν το 1998 στη δημιουργία της πρώτης μόνιμης διεθνούς ποινικής δικαιοδοσίας στην παγκόσμια κλίση, το διεθνές ποινικό Δικαστήριο (CPI). Εν τω μεταξύ, τα δύο δικαστήρια της που περιορίζεται δικαιοδοσίας, το διεθνές ποινικό δικαστήριο για ex-Yougoslavie, δημιουργημένος το 1993 και το διεθνές ποινικό δικαστήριο για τη Ρουάντα, που δημιουργούνται το 1994, είχαν προηγηθεί ήδη CPI να κρίνουν τα εγκλήματα ενάντια στην ανθρωπότητα διαπραγμένος μέσα σε αυτές δύο χώρες. CPI έχει δημιουργηθεί να εξασφαλίσει ότι τα τα πιό σοβαρότα εγκλήματα - οι γενοκτονίες, τα εγκλήματα ενάντια στην ανθρωπότητα, τα εγκλήματα του πολέμου και το έγκλημα της επίθεσης δεν παραμένουν ατιμώρητες, το οποίο ότι διορίζονται. CPI είναι επομένως ο τελευταίος νομικών ιδρυμάτων των που βασίζονται La Haye: έχει καθιερωθεί από το που εισάγει καταστατικό Ρώμη που υιοθετείται στις 17 Ιουλίου 1998 από τους 120 ψήφους ενάντια σ επτά και σε ισχύ την 1η Ιουλίου 2002. Μέχρι σήμερα, τα 139 Κράτη έχουν υπογράψει το καταστατικό Ρώμη και τα 99 Κράτη αυτός έχουν επικυρώσει.
Το καταστατικό που υιοθετείται σε Ρώμη στις 17 Ιουλίου 1998 πρέπει πολύ στους γαλλικούς σύλλούς: να ικανοποιήστε τις φιλοδοξίες στη δικαιοσύνη και την πάλη ενάντια στην ατιμωρησία ίδιος ο δημιουργώντας μια δικαιοδοσία που θα ήταν ο πιό παγκόσμιος πιθανή και που θα παρεμβαλλόταν αρμονικά μέσα στο διεθνές σύστημα. Μέσα στη διαπραγμάτευση της συνθήκης, η Γαλλία έχει επιθυμήσει έτσι να προαγάγει μια σύνθεση των διάφορων νομικών παραδόσεων μάλλον από να αφήσει να επιβληθεί έναν μόνη και ίδιο πρότυπος στη διεθνή νομική σκηνή. Η Γαλλία έχει συμβάλει για να εισαγάγει μέσα στο καταστατικό Ρώμη χρήσιμων και των νέων διατάξεων σε σχέση με τα καταστατικά των δύο διεθνών ποινικών δικαστηρίων για ex-Yougoslavie και τη Ρουάντα: η δημιουργία μιας προκαταρκτικής αίθουσας, η συμμετοχή των θυμάτων σε όλα στάδια της διαδικασίας και η δυνατότητα για το Δικαστήριο να τους χορηγήσει επισκευές ή μια αποζημίωση. Λόγω των διεθνών ευθυνών του, στον ιδιώτη η συμμετοχή του προσωπικού στρατιωτικός σε πολλές λειτουργίες της συντήρησης της ειρήνης των ηνωμένων εθνών, η Γαλλία έχει ξαγρυπνήσει επίσης να αποκτήστε ένα που ισορροπείται κείμενο, που αποφεύγει τη δυνατότητα «τοποθετήσεων των αιτία " πολιτικός ή την ανάπτυξη μιας ποινικής πολιτικής που πηγαίνει στην αντίθετη ροή της πράξης του Συμβουλίου της ασφάλειας. Έχει κάνει τη χρησιμοποίηση των διατάξεων του άρθρου 124 του καταστατικού Ρώμη που επιτρέπουν σε ένα Κράτος, για μια διάρκεια των 7 ετών, με τη βοήθειαμια δήλωση, για να μειωθούν η αρμοδιότητα CPI για τα εγκλήματα του πολέμου. Αυτή η δήλωση, στο σημερινό Κράτος του καταστατικού, θα είναι caduque το 2009.
Ένας πλήρης και λεπτομερής καθορισμός από το άρθρο 7 του καταστατικού Ρώμη
Το άρθρο 7 καθορίζει τις ένδεκα συστατικές πράξεις των εγκλημάτων ενάντια στην ανθρωπότητα, ενώ διορίζονται «στα πλαίσια μιας που γενικευω ή συστηματικής επίθεσης που κατευθύνεται ενάντια σε όλο αστικό πληθυσμό και στη γνώση της επίθεσης»:
· η δολοφονία;
· η εξολόθρευση;
· η μείωση στη σκλαβιά;
· η εκτόπιση ή η που αναγκάζεται μεταφορά του πληθυσμού;
· η φυλάκιση ή άλλη μορφή της σοβαρής στέρησης της φυσικής ελευθερίας στην παραβίαση των θεμελιωδών διατάξεων του διεθνούς δικαιώματος;
· ο βασανισμός;
· ο βιασμός, η σεξουαλική σκλαβιά, η που αναγκάζονται πορνεία, η που αναγκάζονται εγκυμοσύνη, η που αναγκάζεται αποστείρωση ή όλη άλλη μορφή της σεξουαλικής βίας της συγκρίσιμης βαρύτητας;
· η δίωξη όλης ομάδας ή όλης ευπροσδιόριστης κοινότητας για πολιτικά, φυλετικά, εθνικά, εθνικά, πολιτιστικά , θρησκευτικά ή φυλετικά κίνητρα, ή στη λειτουργία άλλων κριτηρίων παγκοσμίως που αναγνωρίζονται όπως απαράδεκτος στο διεθνές δικαίωμα, το συσχετισμό με όλη πράξη που στοχεύει μέσα στην παρούσα παράγραφο ή όλο έγκλημα που σηκώνει της αρμοδιότητας του Δικαστηρίου;
· η που αναγκάζεται εξαφάνιση των προσώπων;
· το έγκλημααπαρτχάιντ ;
· άλλες απάνθρωπες πράξεις του ανάλογου χαρακτήρα που προκαλούν σκόπιμα μεγάλες souffrances ή σοβαρές επιθέσεις στην φυσική ακεραιότητα ή φυσική ή την διανοητική υγεία.
Λαμβάνοντας υπόψη το άρθρο 7 και των κειμένων που τον προηγούνται, οι τρεις μεγάλες αρχές του διεθνούς δικαιώματος μπορούν να αποσυνδεθούν που κυβερνούν το έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα: μπορεί να διοριστεί πάντα (στους χρόνους εξωτερικού ή του εσωτερικού πολέμου όπως στους χρόνους της ειρήνης); είναι απαράγραπτος; κανένας δεν μπορεί να δραπετεύσει στην καταστολή, των επικεφαλής του Κράτους στους εκτελεστές (άρθρο 27 του καταστατικού). Θα σημειώσει ότι το έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα αφιερώνει επομένως μια κάποια πρωτοκαθεδρία διεθνές δικαίωμα στο εθνικό δικαίωμα από τη ίδια φύση του, εφόσον μπορεί να πρόκειται για επίσης των παράνομων νομικών συναλλαγών από μέσα στην ενδιαφερόμενη χώρα. Που μπορεί να δηλωθεί νομικό από κάποιο πολίτευμα μπορεί να γίνει παράνομο λαμβάνοντας υπόψη τη νομοθεσία της διεθνούς ποινικής δικαιοσύνης.
Το ερώτημα θέτεται επίσης της σχετικότητας του γαλλικού νόμου του 1994 στα εγκλήματα ενάντια στην ανθρωπότητα τώρα ότι το άρθρο 7 φέρνει τον καθαρό καθορισμό του. Πράγματι, ο γαλλικός καθορισμός είναι πολύς πιό ευρύς και λιγότερος καθορίζει από αυτός του άρθρου 7. Όμως να μην φανεί στερημένος στο όφελος Δικαστήριο ποινικός διεθνής, τα Κράτη μέρη πρέπει να εξασφαλιστούν ότι η εθνική νομοθεσία τους τους επιτρέπει καλά για να κρίνει τα άτομα που έχουν διορίσει παραβάσεις που σηκώνουν της αρμοδιότητας του Δικαστηρίου. Είναι πιθανός ότι Γαλλία θα ενσωματώσει τους καθορισμούς του καταστατικού Ρώμη μέσα του γαλλικό ποινικό δικαίωμα.
Όσον αφορά τη marocaine δικαιοδοσία, το ερώτημα θέτεται είναι να αναμείνει ακόμη εδώ και πολύ καιρό για να σημειώσει τις παραβιάσεις που διορίζονται από τον επίτροπο Saïd benbiga και Othmani κατηγορούμενοι σύμφωνα με το άρθρο 7 και όχι ακόμη που ανακαλύπτονται από τις marocaines αρχές; Περιμένοντας επιδίδονται σε όλες παραβιάσεις του marocaine συντάγματος παραβιάζοντας τα 22 άρθρα του συντάγματος και συνεχιζόμενος για να ετοιμάσουν το πραξικόπημά τους ενάντια Rabat, είναι ότι έχει έναν περίπου ευρύ καθορισμό του άρθρου 7 έτσι ώστε τον κάθεται ο κοινοβουλευτικός ψήφος και δημοσιεύει έναν νόμο σε αυτό το νόημα; είναι ότι η ποινική αίθουσα χρηματοδοτείται μιας αποτελεσματικής υπηρεσίας των πληροφοριών και μια compétente αστυνομία να ανιχνεύσει μια γνήσια ανατρεπτική και εγκληματική οργάνωση που κρύβεται πίσω την ιστιοδρομία της διοίκησης όπως η provençiale αντιπροσωπεία hay mohammadi και casa-anfa γίνοντας ανατρεπτικοί σταθμοί ενάντια στο δημοκρατικό πολίτευμα της μείωσης και πού κρύβεται phalange των παλαιών juifs αποίκων και την ακραία αριστερά που θέλει να αντιστρέψει την εξουσία να καθιερώσει μια δημοκρατία που συνασπίζεται της μείωσης και να ετοιμάσει μια απόπειρα ενάντια στον Πρόεδρο της γαλλικής δημοκρατίας να καθιερώσει régence σε Γαλλία, εδώ οι δύο χώρες και το διεθνές ποινικό Δικαστήριο πρέπει να κυβερνήσουν.